Zwarte Piet: met hoofdletters schrijven of niet?

Het is weer november dus de discussie rond (Zwarte) Piet barst weer los. Iedereen mag daar zijn of haar mening over hebben, daar bemoei ik me niet mee. Maar ik kan het ook niet laten om tussen het schrijven door een blik te werpen op de vele berichten en reacties over dit heikele onderwerp. Dat niet iedereen de regels rond hoofdletters in de vingers heeft, wordt dan snel duidelijk.

Sinterklaas en sinterklaasavond

Daarom heb ik even de regels op een rijtje gezet. Voor al die mensen die de komende weken hun mening op Facebook, Twitter en Instagram gaan ventileren. En ook voor al die mensen die bij het maken van sinterklaasgedichten de plank niet mis willen slaan.

Sinterklaas, of Sint-Nicolaas zoals sommige mensen zeggen,

Schrijven we met een hoofdletter, dat is eenvoudig uit te leggen.

Het gaat om de enige echte man, vergis je niet

En niet om een hulpsinterklaas en zijn hulppiet.

Alleen Sinterklaas brengt op 5 december pakjes rond

Tenzij het weer echt vreselijk is op sinterklaasavond.

Dan wacht hij tot de komst van zijn collega de Kerstman

Die dan sinterklaascadeaus naar kinderen brengen kan.

Maar meestal verschijnt Sinterklaas met zijn Zwarte Piet

Of zoals tegenwoordig: met een regenboog- of gewone piet.

Na sinterklaasavond komt Kerstmis, al heel snel

Al dat sinterklaassnoep moet dan op zijn, jawel.

Want met kerst brengt een kerstman, gewoon een verklede man,

In elk huis een kerstster en kerstcadeautjes, als hij kan.

Feestdag

Vind je het verwarrend? Dan ben je niet de enige. Zelfs taalinstanties zijn het niet met elkaar eens. Volgens de officiële spelling is sinterklaasavond met een kleine letter. Maar feestdagen schrijf je met een hoofdletter, dus dan is het: Sinterklaasavond en Sinterklaasfeest.

Er zijn een paar algemene regels:

  • Eigennamen schrijf je met een hoofletter, dus het is altijd Sinterklaas, Zwarte Piet en de Kerstman. Maar dan alleen als je het over de echte hebt, dus: ‘Sinterklaas komt morgen in Utrecht aan.’
  • Als je deze personen in algemene zin gebruikt, schrijf je de namen met kleine letters. Bijvoorbeeld: ‘Ik zag een dronken kerstman op de Oude Gracht in Utrecht.’
  • Combineer je de woorden sinterklaas, kerst(man)en zwarte piet met een ander woord? Dan je schrijf je ze volgens de officiële regels met kleine letters en aan elkaar: sinterklaasgedicht, kerstfeest en zwartepietenpruik.

 

 

 

Warm!

Schijven in de hitte

Freelancers kunnen werken wanneer ze willen. Bij mooi weer zitten ze massaal op een terras aan de rosé of latte. Als het regent gaan ze even hard aan de slag om het werk in te halen. Toch?

Pff… Zwetend zit ik achter mijn laptop stukjes te tikken. Het is hartje zomer en warm, heel warm. Af en toe zet ik de ventilator aan voor een welkom verfrissend briesje. Helaas zorgt dat verfrissende briesje er ook voor dat de papieren op mijn bureau omhoog waaien. Een tijdje probeer ik ze nog tegen te houden door er demonstratief met mijn arm op te leunen tot er te vaak papieren van mijn bureau afwaaien.  Ik geef het op en zet de ventilator uit. Dan maar in een te warme kamer zitten en proberen me te concentreren.

Hete herfst

En toch ben ik wel wat gewend op het gebied van warmte. Warmte? Zeg maar gerust hitte.  Ik heb bijna zes jaar op een van de warmste plekken ter wereld gewoond: de Verenigde Arabische Emiraten. De winters waren heerlijk. Maar vanaf half april of zeker mei werd het steeds heter en steeds vochtiger. Dat bleef zo tot ver in de herfst, soms zelfs tot eind november.

Wat ‘rokjesdag’ voor Nederland is, is ‘condensbrildag’ voor de VAE. Op een dag loop je naar buiten en je (zonne)bril beslaat. Dan weet je dat de hete, vochtige maanden echt zijn begonnen. Maanden waarin je de buitenwereld meestal bekijkt door met condens bedekte ramen.

Airconditioning

Vergeleken met de maanden durende, bloedhete zomers in het Midden-Oosten stellen de zomers in Nederland uiteraard niks voor. Groot verschil is dat in de VAE in alle ruimtes van de huizen airconditioning is geïnstalleerd. Je kunt het binnen dus zo warm of zo koud maken als je wilt. Natuurlijk moet de airco dan wel werken, maar dat is weer een ander verhaal. Een verhaal over hevig zwetende verhuizers. Of een verhaal over een week lang slapen op een matras in de studeerkamer.

Enfin. Het wordt vanzelf wel minder warm. Het gaat vast binnenkort regenen. In Nederland is het immers nooit lang zomer.

Dagboek van een freelance tekstschrijver

Schrijven van teksten

Ik ben freelancer, alias pakketbewaarder

Als freelance tekstschrijver werk ik meestal vanuit huis. In mijn knusse werkkamer bel ik mensen voor een interview of tik ik stukjes, met een dampende beker koffie naast me, een poes op schoot en een hond aan mijn voeten… In tegenstelling tot veel van mijn buren ben ik dus vaak thuis. Tot vreugde van de bezorgers van de vele pakketjes die wekelijks vanuit elke uithoek van de wereld mijn straat bereiken.

Dankbare bezorgers

Meerdere keren per week, soms zelfs meerdere keren per dag, gaat de bel. Met hun “Ik heb een pakje voor nummer x. Kan ik dat hier afgeven?” boren de bezorgers van verschillende post- en pakketbedrijven mijn hoop op een onverwacht cadeau – ik doe graag mee aan winacties – de grond in. Iedere keer knik ik vriendelijk en pak de online bestelde producten van de (over)buren aan van de zonder uitzondering gehaaste, maar toch ook wel dankbare koeriers. Ik las in de krant dat sommige bezorgers niets betaald krijgen als ze een pakje ook bij de tweede bezorgpoging niet kunnen afleveren. Ik draag dus graag mijn steentje bij.

Niemand thuis

Een paar dagen geleden liep ik met mijn hond een paar straten verderop. “Mevrouw!” klonk het ineens vanaf een tuinpad. Ik keek om en zag de jonge pakketbezorger die regelmatig bij me voor de deur staat. “Ik heb een pakketje voor u!” Ik moet toegeven dat ik best verbaasd was over het feit dat hij me niet alleen herkende, maar ook precies wist waar ik woon én zich herinnerde dat er een pakje met mijn adres erop in zijn bestelbus lag. Met een wat onzekere blik in zijn ogen keek hij naar mijn hond en vroeg of er iemand thuis was om mijn pakje aan te nemen. Nee? Kon ik dan misschien…

Waaks

Ik besloot het pakje even snel naar huis te brengen voor ik verder ging met het uitlaten van mijn hond. De bezorger viste mijn bestelling tussen de stapel dozen uit, ondertussen mijn hond nauwlettend in de gaten houdend. Logisch: hij wist mijn adres, dus wist hij ook dat mijn hond nogal waaks is. Snel en geroutineerd scande de bezorger het pakketje en gaf het glimlachend aan mij. Ik glimlachte terug; ik had mijn plicht weer gedaan.