Ik ben freelancer, alias pakketbewaarder
Als freelance tekstschrijver werk ik meestal vanuit huis. In mijn knusse werkkamer bel ik mensen voor een interview of tik ik stukjes, met een dampende beker koffie naast me, een poes op schoot en een hond aan mijn voeten… In tegenstelling tot veel van mijn buren ben ik dus vaak thuis. Tot vreugde van de bezorgers van de vele pakketjes die wekelijks vanuit elke uithoek van de wereld mijn straat bereiken.
Dankbare bezorgers
Meerdere keren per week, soms zelfs meerdere keren per dag, gaat de bel. Met hun “Ik heb een pakje voor nummer x. Kan ik dat hier afgeven?” boren de bezorgers van verschillende post- en pakketbedrijven mijn hoop op een onverwacht cadeau – ik doe graag mee aan winacties – de grond in. Iedere keer knik ik vriendelijk en pak de online bestelde producten van de (over)buren aan van de zonder uitzondering gehaaste, maar toch ook wel dankbare koeriers. Ik las in de krant dat sommige bezorgers niets betaald krijgen als ze een pakje ook bij de tweede bezorgpoging niet kunnen afleveren. Ik draag dus graag mijn steentje bij.
Niemand thuis
Een paar dagen geleden liep ik met mijn hond een paar straten verderop. “Mevrouw!” klonk het ineens vanaf een tuinpad. Ik keek om en zag de jonge pakketbezorger die regelmatig bij me voor de deur staat. “Ik heb een pakketje voor u!” Ik moet toegeven dat ik best verbaasd was over het feit dat hij me niet alleen herkende, maar ook precies wist waar ik woon én zich herinnerde dat er een pakje met mijn adres erop in zijn bestelbus lag. Met een wat onzekere blik in zijn ogen keek hij naar mijn hond en vroeg of er iemand thuis was om mijn pakje aan te nemen. Nee? Kon ik dan misschien…
Waaks
Ik besloot het pakje even snel naar huis te brengen voor ik verder ging met het uitlaten van mijn hond. De bezorger viste mijn bestelling tussen de stapel dozen uit, ondertussen mijn hond nauwlettend in de gaten houdend. Logisch: hij wist mijn adres, dus wist hij ook dat mijn hond nogal waaks is. Snel en geroutineerd scande de bezorger het pakketje en gaf het glimlachend aan mij. Ik glimlachte terug; ik had mijn plicht weer gedaan.